ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

ΦΛΕΒΙΚΗ ΘΡΟΜΒΩΣΗ | ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Φλεβικές θρομβώσεις

Φλεβική θρόμβωση είναι η δημιουργία θρόμβου αίματος που αναπτύσσεται μέσα σε μία εν τω βάθει ή επιπολής φλέβα του σώματός μας, συνήθως στα πόδια μας.

Η εν τω βάθει θρόμβωση εμφανίζεται σε μία από τις φλέβες που διέρχονται μέσα από τους μυς της κνήμης ή του μηρού. Η επιπολής φλεβική θρόμβωση αναπτύσσεται σε μία από τις επιφανειακές φλέβες των κάτω άκρων που είναι η μείζονα ή η ελάσσονα σαφηνής φλέβα καθώς επίσης και σε τυχόν κιρσούς.

Η εμφάνιση φλεβικής θρόμβωσης, τόσο στο εν τω βάθει όσο και στο επιπολής φλεβικό δίκτυο, προκαλεί πόνο και πρήξιμο στο πόδι, μπορεί δε να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως είναι η πνευμονική εμβολή.

Πνευμονική εμβολή είναι μία σοβαρή κατάσταση που εμφανίζεται όταν ένα κομμάτι θρόμβου αίματος αποσπάται και μεταφέρεται δια της κυκλοφορίας στους πνεύμονες εμποδίζοντας έτσι την οξυγόνωση του αίματος. Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή μαζί είναι γνωστές ως φλεβική θρομβοεμβολή.

Συμπτώματα της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης

Σε αρκετές περιπτώσεις δεν εμφανίζονται συμπτώματα στην εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση. Αν εμφανιστούν αυτά μπορεί να συμπεριλαμβάνουν τα κάτωθι: Πόνο, πρήξιμο, ευαισθησία (συνήθως στην περιοχή της γαστροκνημίας), θερμότητα στην περιοχή του θρόμβου, ερυθρότητα. Συνήθως η φλεβική θρόμβωση επηρεάζει το ένα πόδι. Ο πόνος μπορεί να επιδεινώνεται με την ραχιαία κάμψη του άκρου ποδός.

Πνευμονική εμβολή

Ένα στα δέκα άτομα που πάσχει από εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση θα αναπτύξει πνευμονική εμβολή αν δεν λάβει εγκαίρως θεραπεία. Η πνευμονική εμβολή είναι μία πολύ σοβαρή κατάσταση που προκαλεί:

Δύσπνοια που εμφανίζεται αιφνιδίως ή σταδιακά, πόνος στο στήθος που επιδεινώνεται με την εισπνοή, αιφνίδια κατάρρευση του ασθενούς. Τόσο η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση όσο και η πνευμονική εμβολή απαιτούν άμεση ιατρική βοήθεια. Αναζητήστε τον γιατρό σας εάν έχετε πόνο, πρήξιμο ή ευαισθησία στο πόδι σας και εμφανίσετε δύσπνοια και πόνο στο στήθος.

Τι προκαλεί την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση

Κάθε χρόνο οι εν τω βάθει φλεβική ανεπάρκεια επηρεάζει περίπου ένα άτομο σε κάθε 1.000. Παρουσιάζεται σε όλες τις ηλικίες αλλά είναι πολύ πιο συχνή σε ηλικία άνω των 40 ετών. Εκτός από την ηλικία υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου όπως:

• θετικό ιστορικό πνευμονικής εμβολής ή εν τω βάθει φλεβικής ανεπάρκειας.
• Οικογενειακό ιστορικό θρομβοφιλίας
• Μακρά περίοδο ακινησίας και κλινοστατισμού. Όπως συμβαίνει μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.
• Βλάβη στο αγγειακό τοίχωμα.
• Παθήσεις όπως είναι ο καρκίνος (συμπεριλαμβανομένης και της χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας), καθώς επίσης και άλλες παθήσεις όπως είναι καρδιακές παθήσεις, παθήσεις των πνευμόνων και η θρομβοφιλία.
• Η εγκυμοσύνη αποτελεί επίσης άλλον έναν παράγοντα κινδύνου καθώς και ορμονικές θεραπείες που περιέχουν οιστρογόνα.
• Λήψη αντισυλληπτικών
• Τέλος οι παχύσαρκοι κινδυνεύουν περισσότερο από τη νόσο

Διάγνωση Φλεβικής θρόμβωσης

Επισκεφθείτε τον γιατρό σας το συντομότερο δυνατό αν έχετε την υποψία ότι πάσχετε από εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση. Τα συμπτώματα που πρέπει να σας ανησυχήσουν είναι πόνος, οίδημα και αίσθημα βάρους στο πόδι σας. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης θα γίνει με τις παρακάτω εξετάσεις:

• D-dimer test. το συγκεκριμένο τεστ δεν είναι πάντα αξιόπιστο καθώς αύξηση του συγκεκριμένου παράγοντα μπορεί να προκληθεί μετά από μία χειρουργική επέμβαση, κάποιο τραυματισμό ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί υπερηχογραφική σάρωση προκειμένου να επιβεβαιωθεί.
• Τρίπλεξ φλεβών. Αποτελεί αξιόπιστη εξέταση και συνήθως βάζει την οριστική διάγνωση της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης
• Φλεβογραφία. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί η εκτέλεση φλεβογραφίας στην περίπτωση που το D dimer test και το τρίπλεξ αγγείων δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης. Κατά τη διάρκεια της φλεβογραφίας εκχέεται στις φλέβες του ασθενούς σκιαγραφική ουσία και στη συνέχεια εκτελούνται ακτινογραφίες.

θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης

Η θεραπεία συνήθως αποτελείται από χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων τα οποία μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα σχηματισμού νέο θρόμβου και σταματάνε την επέκταση του υπάρχοντος. Η ηπαρίνη και η βαρφαρίνη είναι δύο τύποι αντιπηκτικών που χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία της νόσου. Η ηπαρίνη χορηγείται στην αρχή προκειμένου να αποτρέψει άμεσα την περαιτέρω επέκταση του θρόμβου, μετά την αρχική θεραπεία χορηγείται βαρφαρίνη προκειμένου να αποκλειστεί η πιθανότητα δημιουργίας νέου θρόμβου αίματος. Μπορεί επίσης να χορηγηθούν ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους σε μορφή ενέσιμη με τα ίδια αξιόπιστα αποτελέσματα. Τέλος χορηγούνται τα νεότερα από του στόματος αντιπηκτικά όπως είναι η rivaroxaban και apixaban και τα οποία έχουν αποδειχθεί ότι είναι εξίσου αποτελεσματικά με την ηπαρίνη και τη βαρφαρίνη αλλά με λιγότερο σοβαρές παρενέργειες.

Πρόληψη της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης

Εάν έχετε κάποιον από τους παράγοντες κινδύνου και διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης θρομβώσεων, υπάρχουν αρκετά μέτρα που μπορείτε να λάβετε προκειμένου να αποφύγετε το σχηματισμό θρόμβων στο αίμα, όπως είναι η προσωρινή διακοπή λήψης αντισυλληπτικών χαπιών και η χρήση ελαστικών καλσόν διαβαθμισμένης συμπίεσης. Προκειμένου να αποφύγετε την εμφάνιση νέας φλεβικής θρόμβωσης στο μέλλον θα πρέπει να σταματήσετε το κάπνισμα, να έχετε μία ισορροπημένη δίαιτα, να χάσετε βάρος, εάν είστε παχύσαρκοι, και τέλος να διατηρήσετε μία τακτική φυσική άσκηση.

Εάν προγραμματίζετε πολύωρο ταξίδι θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας καθώς τα πολύωρα ταξίδια, λόγω της ακινησίας, προδιαθέτουν σε εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης. Στην περίπτωση λοιπόν που ταξιδεύετε για 6 ώρες ή περισσότερο με οποιοδήποτε μέσο μεταφοράς θα πρέπει να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα όπως: πόσιμο άφθονου νερού, εκτέλεση απλών ασκήσεων στα πόδια σας και τακτικές στάσεις προκειμένου να βαδίσετε έστω και λίγο. Τέλος χρήσιμα στο να μειωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης θρομβώσεων είναι οι ελαστικές κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης. Τέλος ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει να κάνετε μία ένεση ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους προληπτικά πριν αρχίσει το ταξίδι σας.